مقیاس پذیری و تطبیق پذیری بیشتر دستمال کاغذی معطر.
الف) عکس ورق CTP 36 × 22 سانتی متر.
ب) جریان کار برای ایجاد کاغذهای بافتی و غیر مسطح از طریق طراحی و چاپ سه بعدی قالب های سیلیکونی مورد استفاده برای ریخته گری جوهر TP.
این مثال خاص توانایی ایجاد دستمال کاغذی اقتصادی و کاغذهای بافت تخمدانی با چاه‌های استوانه‌ای منفرد با عمق ≈1 میلی‌متر داخل سبز نقشه توپوگرافی کلاژن را برای کشت فولیکول‌های فردی نشان می‌دهد.
ج) عکس‌های TPهای ترکیبی و طبیعی مصنوعی شامل گرافن 1:1 حجمی و dECM عضلانی و 1:1 در حجم هیدروکسی آپاتیت و dECM عضلانی.
د) عکس های استخوان هایپرالاستیک استخوانی و گرافن 3 بعدی نوروژنیک به صورت سه بعدی بر روی قطعات MTP چاپ شده و به آنها ادغام شده است.
Inset پرینت سه بعدی در حال انجام را نشان می دهد.
ه) عکسی از جمجمه انسان پرالاستیک پرینت سه بعدی کوچک شده (از داده های CT) که توانایی ترکیب TP ها را روی ساختارهای چاپ شده سه بعدی و افزودن مواد اضافی مانند گرافن سه بعدی اکسترود شده و رسانای سرنگ را نشان می دهد روی دستمال کاغذی ذوب شده.
اگرچه دستمال کاغذی بسیار همه کاره است، اما تعدادی محدودیت شناخته شده دارد. این محدودیت ها شامل ناتوانی در کپسوله کردن مستقیم سلول ها در مواد در طول ساخت است.
این به دلیل این واقعیت است که کاغذهای دستمال کاغذی کارتونی مانند بسیاری از هیدروژل ها از طریق یک مسیر حلال آلی به جای یک مسیر آبی تهیه می شوند.
علاوه بر این، به دلیل اینکه کاغذهای دستمال کاغذی از طریق مکانیسم‌های تبخیر جامد می‌شوند، ساختارهای dECM با ضخامت بیشتر از چندین میلی‌متر احتمالاً نمی‌توانند مستقیماً با استفاده از این فرآیند سنتز شوند.
با این حال، می توان ورق های دستمال کاغذی 100 برگ را برای ایجاد ساختارهای ضخیم تر روی هم قرار داد.
در نهایت، مانند تمام بیوموادهای مشتق شده از dECM، تنوع دسته به دسته همیشه باید در نظر گرفته شود زیرا ترکیب، ساختار و کیفیت بافت از حیوانی به حیوان دیگر و از انسان به انسان دیگر متفاوت است.
- منابع:
- تبلیغات:
