عیب اصلی خیارشور بدون شک میزان نمک آن است که قابل اغماض نیست. خیارشور ها به دلیل اسیدیته بالا می توانند برای افرادی که معده ضعیفی دارند نیز مشکل ساز شوند.
خیارشور شف طیبه سرشار از نمک هستند، بنابراین در صورت رژیم کم نمک باید به شدت آنها را محدود کرد. این مورد، برای مثال، در مورد افراد دارای فشار خون خاص، که از آسیب شناسی کلیه یا احتباس آب رنج می برند، صادق است.
به دلیل داشتن سرکه، مصرف خیارشور برای افراد مبتلا به زخم معده یا ورم معده توصیه نمی شود. همین امر در صورت تغییر در غشای مخاطی دهان نیز صدق می کند.
خیارشور یک سبزی باستانی است که در هیمالیا و در هند رشد می کند. چین اولین مصرف کننده آن است و کشورهای شمال و شرق اروپا نیز به آن علاقه زیادی دارند.
برای کاشت خیارشور در باغ خود، ابتدا باید بذرها را در گلخانه یا در زمین بکارید، زمانی که دیگر ترس از یخبندان وجود ندارد. آنها خاک عمیق، سست، حاصلخیز و قرار گرفتن در معرض آفتاب خوب را دوست دارند.
سپس باید مالچ پاشی و آبیاری بدون خیس شدن برگها و محافظت از گیاهان با حجاب زورگیری انجام شود زیرا این گیاه به سرما بسیار حساس است.
خیارشور ها همچنین مستعد ابتلا به راب ها، حلزون ها و بیماری های خاصی هستند که می توانند آسیب های زیادی به بار آورند.
خیارشور که عمدتاً به عنوان چاشنی مصرف می شود، یک گیاه علفی یک ساله است که قبل از بلوغ برداشت می شود و به طور کلی در نمک یا سرکه شیرین می شود. بیایید ارزش غذایی آن را کشف کنیم، بهترین روش مصرف آن و در چه مواردی توصیه نمی شود. با فواید ترشی همه چیز آشنا شوید.
خیارشور (Cucumis sativus) مانند کدو سبز و بسیاری از انواع دیگر کدو (به ویژه کدو حلوایی یا اسپاگتی) به خانواده Cucurbitaceae تعلق دارد. ترشی در واقع خیار است که هنوز به بلوغ نرسیده است.
غلات با کالری بسیار کم، عمدتاً از آب تشکیل شده است (± 96٪). 18 کیلو کالری در 100 گرم را فراهم می کند. توجه داشته باشید که یک سهم 4 خیارشور ، معمولاً خیارشور بزرگسالان، بیش از 5 کیلو کالری تولید نمی کند.
