هنگامی که به شرکت کنندگان کاسه بزرگتر سرویس آرکوپال ایرانی (34 اونس) داده شد، آنها بیش از 30٪ بستنی بیشتری نسبت به کسانی که یک کاسه کوچکتر (17 اونس) داده بودند، برای خود سرو کردند.
علاوه بر این، از آنجایی که شرکتکنندگان تقریباً همیشه غذا را در کاسههای خود تمام میکردند (همانطور که ظاهراً معمولاً در شرایط خودسرویس انجام میشود؛ کسانی که از یک کاسه بزرگتر میخوردند، در نهایت بستنی بیشتری مصرف میکردند.
سایت پلیس فتا و همکارانش سعی کردند این نتایج را بر حسب توهم کنتراست اندازه ابینگهاوس-تیچنر و/یا توهم دلبویف توضیح دهند.
یعنی، آنها پیشنهاد کردند که چنین توهمات ادراکی بصری ممکن است باعث شده باشد که مقدار معینی از غذا در پس زمینه یک کاسه بزرگتر کوچکتر و زمانی که در یک کاسه کوچکتر ارائه می شود بزرگتر درک شود.
با این حال، در اینجا مهم است که توجه داشته باشیم که اثرات اندازه بشقاب بر رفتار مصرف مردم بحثبرانگیز است. برای مثال، رولز و همکاران.
در سه آزمایش جداگانه مبتنی بر آزمایشگاه نتوانستند تفاوت معنیداری بین اندازه بشقاب و مقدار غذای مصرف شده در زمان غذا پیدا کنند.
این اختلاف بین نتایج قابل توجه گزارش شده توسط انگشتر دخترانه و همکاران و نتایج پوچ گزارش شده توسط رولز و همکارانش ممکن است به وجود تفاوتهای مهم بین رفتارهای مصرف مواد غذایی در آزمایشگاه و رفتارهایی که در شرایط مصرف واقعیتر دیده میشوند اشاره کند.
رولز و همکاران رفتار مصرف را در آزمایشگاه در حالی که زمان پخت لپه و همکارانش آزمایش کردند از مردم خواسته شد در پیک نیک شرکت (یک رویداد واقعی) پرسشنامه هایی را پر کنند که ممکن است تفاوت ها را توضیح دهد.
آنچه مسلماً درست است این است که چنین تفاوتهایی را باید همیشه در نظر داشت، هنگام تلاش برای تعمیم نتایج مطالعات آزمایشگاهی به رفتارهای غذایی در دنیای واقعی.
به طور خلاصه، رنگ، اندازه و شکل ظرف بشقاب اکنون بر درک افراد از غذای قرار داده شده روی آن تأثیر می گذارد.
- منابع:
- تبلیغات: