ما زودپزها و قابلمه ها را مدیون علم هستیم که امکان پخت غذاهایی را فراهم می کند که برای مدت طولانی در مدت زمان کوتاهی پخته می شوند و قدرت بخار و آتش را در یک نقطه واحد جمع می کند.
پس از قابلمه روحی خارجی یکی از مهمترین اختراعاتی که کار در آشپزخانه را ساده می کند و به صرفه جویی در زمان کمک می کند بدون شک زودپز است.
زودپز که از قدرت بخار برای پخت سریع غذا استفاده می کند، می تواند با بهره گیری از رابطه بین نقطه جوش آب و فشار، این کار را انجام دهد.
زودپز با استفاده مستقیم از یافته های علم فیزیک، پخت سریع غذاهای خوشمزه را فراهم می کند. پس زودپز چگونه این کار را انجام می دهد؟
همانطور که همه می دانند نقطه جوش آب در سطح دریا 100 درجه سانتیگراد است. دلیل اینکه نمی تواند از 100 درجه سانتیگراد تجاوز کند تبخیر است.
به عبارت دیگر، آب در حال جوش نمی تواند انرژی را بالای 100 درجه سانتیگراد نگه دارد و تبخیر می شود.
بخاری که در زودپز نمی تواند خارج شود، فشار داخل دیگ را افزایش می دهد و این باعث افزایش دمای جوش آب می شود. در این حالت آب در دمای 125 درجه سانتیگراد به جوش می آید.
300 سال پیش، در سال 1679، فیزیکدان فرانسوی، دنیس پاپن، که دستیار فیزیکدان ایرلندی رابرت بویل، معروف به کار بر روی گازها و مخترع قانون بویل بود، متوجه شد که افزایش فشار در یک ظرف بسته نیز این امکان را فراهم می کند.
برای افزایش دما پاپین با گذاشتن وزنه ای روی یک قابلمه چدنی سنگین، با این آزمایش پایه زودپز را گذاشت، جایی که دید غذای داخل قابلمه سریعتر پخته می شود.
رابرت بویل همچنین یک سوپاپ اطمینان برای افزایش ایمنی محصول اضافه کرده است.
زودپز که با مشارکت بویل و پاپین ساخته شد، توسط خانواده سلطنتی در انگلستان بسیار قدردانی شد. تشکیلاتی با حضور بزرگان جامعه برگزار شد و گوشت پخته شده در زودپز کاملا لذیذ بود.
در این جلسه مشاهده شد که ژلاتین موجود در استخوان به راحتی خارج می شود و در ادامه، رستوران های بزرگ و تولیدکنندگان ژلاتین اقدام به تهیه زودپز کردند.
زودپز در سال 1938 وارد خانه ها شد. مخترع به نام ویشر که در ایالات متحده زندگی می کند، زودپز را که برای مصارف خانگی ساخته بود روانه بازار کرد و زودپزهای استیل به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفتند.
