«تکنیک نقطه خشک مطلقاً ابزار آن گرافیست است که به عنوان یک قلم زنی روی مس پینتر شناخته می شود، که صفحه اش را مستقیماً و بالاتر از همه خودش ویرایش می کند.
قرن هفدهم نقطه اوج مطلق هنر قلمزنی با آثار رامبراند است: مناظر، مطالعات، پرترهها و خودنگارههای رامبراند که قبلاً توسط معاصران او به عنوان “جادوگر حکاکی” ستایش شده است، هنوز الگوی بسیاری از هنرمندان امروزی است. .
اچ کردن اساساً با اچ کردن نقطه خشک در تولید بلوک چاپ متفاوت است: صفحه چاپ قبل از پردازش با یک لایه مقاوم در برابر اسید پوشانده می شود.
موتیف با سوزن اچ در این زمین اچ خراشیده می شود تا مواد زیر آن نمایان شود. اچینگ به طور قابل توجهی فرآیند پیچیده کار حکاکی ورق مسی یا حکاکی نقطه خشک را ساده می کند – عمق خط و بیان آن ناشی از نوع و مدت زمان واکنش شیمیایی در حمام اسید است.
خطوط اچ شده بر محدودیتهای حکاکی مسی و اچ نقطه خشک در امکانات نقاشی خود غلبه میکنند: در حالی که کندن یا خراشیدن فلز در برابر مقاومت مواد سبک خط را محدود میکند، سوزن اچ را میتوان به صورت خود به خود و آزادانهتر روی اچ حرکت داد.
زمین برای اینکه سایهها، هایلایتها و عمق رنگها را واضحتر نشان دهید، میتوان صفحه چاپ را نیز به صورت مرحلهای اچ کرد، به این ترتیب قسمتهایی که باید روشنتر باقی بمانند پس از یک حمام اسید کوتاه پوشانده میشوند و صفحه دوباره حک میشود.
در بسیاری از موارد، نقطه خشک و اچ با هم ترکیب می شوند. در هنرهای معاصر نیز از اچ مستقیم استفاده می شود که در آن اسید مستقیماً در نقاط مشخصی روی صفحه اعمال می شود و در مراحلی اچ می شود.
یک تکنیک خاص، فرآیند آکواتین است که در نیمه دوم قرن هجدهم پدیدار شد و به دلیل جلوه دوبعدی نیمهتون، یکی از زیباترین تکنیکهای چاپ قلمی به حساب میآید.
تکنیک آکواتنت اوج خود را با چرخه های گویا از “کاپریکو” و “دساستر د لا گوئرا” تجربه کرد. فرآیند آکواتینت را می توان برای دستیابی به مقادیر رنگ آمیزی رنگی از روشن ترین خاکستری تا سیاه عمیق استفاده کرد که یادآور نقاشی های جوهر شسته شده است.
تمرکز در اینجا بر روی سطوح است: گرد و غبار ضد اسید (مانند کلفونی، آسفالت یا رزین) در یک لایه نازک ویفر روی سطحی که با نقطه خشک یا خط خطی کانتور شده است اعمال می شود.
با گرم کردن صفحه، گرد و غبار شروع به ذوب شدن می کند و به صفحه چاپ می چسبد و در نتیجه سطحی با نقاط باز و پوشیده ایجاد می شود که در حمام اسید حک می شود.
در مرحله بعد سطوحی که قبلاً اچ شده اند پوشیده شده و سایر سطوح به همین ترتیب پردازش می شوند. با تغییر ضخامت دانه و ذوب متفاوت آن می توان به طیف گسترده ای از اثرات دست یافت.